أُولُوا الْأَلْبابِ
أَ فَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ
کَمَنْ هُوَ أَعْمى إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ (19)
الَّذینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمیثاقَ (20)
وَ الَّذینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ (21)
وَ
الَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ
أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً وَ یَدْرَؤُنَ
بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُولئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ (22)
جَنَّاتُ
عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ
ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ الْمَلائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ
(23)
سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (24)
وَ
الَّذینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ میثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ
ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ
أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (25
علامه طباطبایی (ره) در رابطه با اولوا الالباب می فرمایند:"حق در دلهاى
این طائفه که دعوت پروردگار خود را پذیرفتند جایگیر گشته و دلهایشان"
الباب" و دلهاى حقیقى می گردد، که آثار و برکات یک دل واقعى را دارد، و آن
آثار عبارتست از تذکر و بینایى. و نیز از خواص این گونه دلها که صاحبانش با
آن خواص شناخته می شوند این است که صاحبانشان که همان" أُولُوا
الْأَلْبابِ" باشند بر وفاى به عهد خدا پایدارند، و آن عهدى را که خداوند
به فطرتشان از ایشان (و از همه کس) گرفته نقض نمی کنند، و نیز بر احترام
پیوندهایى که خداوند ایشان را با آنها ارتباط داده استوارند، یعنى همواره
صله رحم می کنند، و از در خشیت و ترس از خدا پیوند خویشاوندى را که از
لوازم خلقت بشر است محترم می شمارند.
و نیز از خواص دلهاى این طائفه این
است که در برابر مصائب و همچنین اطاعت و معصیت صبر نموده و خویشتندارى می
کنند، و (بجاى ناشکرى و جزع) نماز می گزارند و متوجه درگاه پروردگار خود
می شوند و (بجاى معصیت) بوسیله انفاق وضع جامعه خود را اصلاح می نمایند، و
(بجاى ترک طاعت و سرپیچى) سیئات خود را با حسنات خود محو می کنند.
بنا
بر این، چنین کسانى داراى سرانجامى نیک و محمود که همان بهشت برین است می
باشند، و در آن بهشت مثوبات اعمال نیکشان منعکس مىشود و با صالحان- از
قبیل پدران و همسران و دودمان خود- محشور و مصاحب می گردند، چنان که در
دنیا هم با ارحام خود مصاحبت می کردند. فرشتگان هم از هر درى بر ایشان درمی
آیند، و سلام می کنند، چون در دنیا اطاعات و عبادات مختلف بجا آورند،
اینها آثار حق است که در آن سرا بدین صورتها منعکس می شود"
خوب که دقت کنید 2 ویژگی برجسته برای آنان است و یک نتیجه :
نتیجه این است که علم به حق خاستگاه تذکری و بینایی برای آنان دارد
خوب چگونه أُولُوا الْأَلْبابِ شویم تا ذکر کنیم و ببینیم؟؟؟؟
حال یکبار دیگر آیات بالا را بخوانید جواب چیست؟
گلبرگ